Verlies van biodiversiteit. Het kan niet anders dat mijn eerste blog met het thema natuur hierover gaat. Opgegroeid in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw, kwamen de eerste roep om aandacht voor het milieu en de natuur. We zijn inmiddels bijna 50 jaar verder nadat in 1972 het rapport Grenzen aan de Groei verscheen door de Club an Rome. Blijkbaar kunnen we het niet. Recent is aangetoond dat er steeds meer gif in natuurgebieden aanwezig is. Vorig jaar bleek uit een studie van CLM Onderzoek en Advies en het instituut voor ecologie NIOO-KNAW dat een opvallende sterfte onder koolmezen mogelijk mede het gevolg is van de teruggang in het aantal insecten. Het rapport dat in oktober 2020 uit kwam geeft een schrikwekkend overzicht van de aanwezige stoffen. Ik ben er nogal helder in. Gif dood! Niet alleen de ongewenste insecten, schimmels of bacteriën. Nee het dood ook de mens! Niet voor niks wordt er actie gevoerd voor het pesticidenvrij maken van de wereld. De cumulatie van het gif heeft thans verschrikkelijke gevolgen.

Ik ben bang dat we niet helemaal zonder gif kunnen. We moeten het echter veel terughoudender inzetten. Alleen bij echte plagen van ratten of muizen incidenteel. Plagen die ook weer een bedreiging zullen zijn voor de mens. Dat is toch waar we het voor doen. De mensheid. Er zijn nu te veel mogelijkheden om gif in te zetten. Ook wordt vanuit commercieel belang de andere kant op gekeken. Het verzet om het giftige Roudup niet te laten verbieden is daar een heel duidelijk voorbeeld van. Elk jaar zien de akkers rondom mijn dorp ook roodgeel door de inzet van gif. Ook is er veel discussie over de inzet van gif bij de bollenvelden. Meer en meer wordt aangetoond dat het gif dat hier gebruikt wordt schadelijk is voor bewoners die naast de bollenvelden woning. Toch gaat met door met het gebruik ervan. Dat het ook anders kan wordt gelukkig meer en meer aangetoond.

Wat ik er wel bij wil zeggen dat ik hoop dat de boeren een volwaardig inkomen en toekomst wordt gegund. Minder productie, anders produceren en een betere prijs horen daarbij. We moeten wel van het idee af dat we in Nederland voor de hele wereld moeten produceren. Lokale productie zonder gif voor de lokale markt past daarbij. Ook hier zullen we moeten accepteren dat producten van elders duurder zullen moeten zijn. Het zal even wennen zijn dat de seizoensproducten als groente en fruit niet meer het hele jaar beschikbaar meer is. Of we dat als maatschappij gaan accepteren weet ik zo net nog niet. Als innovatieve Nederlanders zullen we daar ook wel weer een weg voor vinden.